Bedrijfsarts meer beschermd, betere zorg werknemer

Minister Asscher heeft een wetsvoorstel gepubliceerd dat betere zorg voor de werknemer dient te borgen. Niet alleen de zieke werknemer maar ook aan preventie wordt in het wetsvoorstel aandacht besteed. De bedrijfsarts wordt in het wetsvoorstel beschermd tegen werkgevers die druk uitoefenen om een werknemer beter te verklaren.

Na een eind vorig jaar gepubliceerd advies van de SER kondigde Asscher in januari van dit jaar wettelijke maatregelen aan. Het advies van de SER is gepubliceerd op http://www.ser.nl/nl/publicaties/adviezen/2010-2019/2014/toekomst-arbeidsgerelateerde-zorg.aspx

 De volgende maatregelen zijn opgenomen in het wetsvoorstel.
- versterking van de positie van de preventiemedewerker en samenwerking 
   met arbodienstverleners;
- verduidelijken van de adviserende rol van de bedrijfsarts;
- het kunnen consulteren van de bedrijfsarts;
- ruimte voor professionele beroepsuitoefening door bedrijfsarts en andere 
  arbodienstverleners met taken uit de arboregelgeving;
- het basiscontract arbodienstverlening;
- meer mogelijkheden voor handhaving op bovenstaande onderwerpen, en
- toezicht.

Om de onafhankelijkheid van de bedrijfsarts te waarborgen, wordt in de wet 
vastgelegd dat de bedrijfsarts bij ziekteverzuim van werknemers louter een
adviserende rol heeft. 
Daarmee moet voorkomen worden dat de werkgever, die op basis van de 
Wet poortwachter verantwoordelijk is voor het aanpakken van verzuim, 
dat afschuift op de bedrijfsarts.

In de toelichting schrijft Asscher hier het volgende over:
Op grond van de wetgeving die is ingevoerd met de 
Wet verbetering poortwachter (Wvp) is de werkgever verantwoordelijk
voor de verzuimaanpak.
Hierbij laten hij en de werknemer zich ondersteunen door een bedrijfsarts. De door alle 
betrokkenen onderschreven gedragslijn maakt de rollen duidelijk: de bedrijfsarts 
adviseert, de werkgever stelt met de werknemer zo nodig een plan van aanpak 
op voor re-integratie en voert voortgangsgesprekken met de zieke werknemer. 
De adviserende rol heeft de bedrijfsarts zowel naar de werkgever als naar de werknemer. 
In de praktijk komt het echter voor dat de werkgever de verzuimbegeleiding geheel 
aan de bedrijfsarts overlaat en dat een werkgever daarin niet zijn eigen 
verantwoordelijkheid neemt. 
De bedrijfsarts komt dan voor een afweging te staan waarbij het risico bestaat dat 
de belangen van de werkgever zwaarder worden gewogen. Dit terwijl de bedrijfsarts 
de gezondheid van de werknemers voorop moet stellen. 
Daarom wordt verduidelijkt dat de rol van bedrijfsarts bij verzuim van individuele 
werknemers alleen adviserend is. Het door de bedrijfsarts vasthouden aan die rol draagt 
ook bij aan de eigen onafhankelijkheid.

Asscher verwacht een actieve rol van de werknemer.
In het wetsvoorstel schrijft Asscher:
In het kader van duurzame inzetbaarheid wordt van de werknemer verwacht dat 
deze zich actief opstelt voor wat betreft de eigen gezondheid, ontwikkeling, 
scholing en mobiliteit. 
Hierbij past dat alle werknemers de gelegenheid krijgen de bedrijfsarts te 
consulteren over gezondheidsvragen in relatie tot het werk. 
Momenteel heeft driekwart van de werknemers toegang tot een bedrijfsarts .
De mogelijkheid een bedrijfsarts te consulteren wordt nu voor alle werknemers
bij wet vastgelegd.  Dit maakt het ondermeer mogelijk de bedrijfsarts te 
consulteren voordat klachten leiden tot verzuim. 
De aandacht voor preventieve zorg door de bedrijfsarts wordt hierdoor vergroot. 
Dit is voor zover het de bedrijfsarts betreft een voortzetting van het tot de
wetswijziging van 2007 geldende arbeidsomstandighedenspreekuur .

Het wetsvoorstel geeft richtlijnen voor de overeenkomst tussen de werkgever 
en bedrijfsarts.Er wordt onderscheid gemaakt tussen een basiscontract en
een basisplus contract. 
Het basiscontract arbodienstverlening, bedrijfsarts en de werkgever is volgens
de regering maatwerk. Er is een grote diversiteit aan contracten tussen 
arbodienstverleners en werkgevers. Veel contracten bevatten echter maar 
weinig voorzieningen. Dit kan leiden tot ontoereikende zorg. 
Daarom worden in de wet minimumeisen gesteld aan het contract 
tussen arbodienstverleners en werkgevers - het basiscontract. 
Dit contract (of de overeenkomst) heeft enerzijds betrekking op de taken
waarbij de werkgever zich in ieder geval moet laten ondersteunen. 
Dit zijn de huidige wettelijke taken: 
het toetsen van de risicoinventarisatieen -evaluatie, de deskundige 
begeleiding bij ziekte, het aanbieden van (periodiek) arbeidsgezondheidskundig
onderzoek, en indien relevant het verrichten van wettelijk verplichte 
aanstellingskeuringen - aangevuld met de nieuwe wettelijke taak van consultatie
van de bedrijfsarts door de werknemer. 
Anderzijds betreft het de eis dat arbodienstverleners op professionele wijze hun werk
kunnen uitvoeren. Voor de bedrijfsarts in het bijzonder zijn een aantal eisen 
of garanties expliciet benoemd zodat zeker wordt gesteld dat deze hun professie
op volwaardige wijze kunnen uitoefenen.

Drie van de vijf garanties zal ik hier noemen:

• Bezoek van de werkplek. In de overeenkomst tussen werkgever en arbodienst

  of bedrijfsarts wordt opgenomen de mogelijkheid voor een bedrijfsarts om de

  werkplek te bezoeken.

• Second opinion. De professional maakt zijn handelen transparant

  en toetsbaar door de mogelijkheid van een second opinion voor een werknemer.

  Een groot deel van de bedrijfsartsen handelt op dit ogenblik zo.

  De regering wil dat deze goede praktijk voor alle werknemers beschikbaar is.

  In de overeenkomst wordt daarom opgenomen dat de werknemer de

  mogelijkheid heeft om het oordeel van een bedrijfsarts te laten voorzien

  van een second opinion door een andere bedrijfsarts .

• Klachtbehandeling is een aspect van kwaliteit. De arbodienstverlener is al verplicht

  tot een adequate klachtenbehandeling. Met het oog op een goede dienstverlening is

  het belangrijk dat arbodiensten en zelfstandig werkende bedrijfsartsen bij het

  aangaan van het contract aan de werkgever en het medezeggenschapsorgaan

  duidelijkheid geven over hun klachtenprocedure. De klachtenprocedure

  is ook van belang indien er sprake is van het ontbreken van een vertrouwensband

  tussen werknemer en bedrijfsarts, bijvoorbeeld als zich eerder conflicten of

  wrijvingen hebben voorgedaan. De werknemer kan dan verzoeken een andere

  bedrijfsarts in te schakelen.

Het SER advies en het wetsvoorstel zijn een reactie op de uitkomsten van een onderzoek dat in 2011 onder bedrijfsartsen is uitgevoerd. Het onderzoek werd uitgevoerd in opdracht van het Ministerie van Sociale Zaken.

Eén op de vijf bedrijfsarts verklaarden in dat onderzoek in opdracht van het ministerie van Sociale Zaken dat ze daardoor niet meer kunnen werken zoals het hoort.

Het wetsvoorstel is te lezen op http://www.internetconsultatie.nl/versterken_arbodienstverlening

Op deze site kunt u tot 24 mei 2015 reacties op het wetsvoorstel achterlaten.

Hoe zit het met uw re-integratie traject en de samenwerking met de bedrijfsarts?